Łuszczyca to choroba poniekąd autoimmunologiczna. Skąd ta nazwa? Z powodu procesów zapalnych charakteryzujących się obecnością objawów skórnych – łuszczących się wykwitów i stawowo-ścięgnistych.
Najczęstsze przyczyny nasilające stan to:
– alkohol, nadwaga, niedobór snu, nikotyna, nieodpowiednie kosmetyki, ciasne, niewygodne ubranie z syntetycznych materiałów, uniemożliwiające skórze oddychanie lub nadmierna higiena.
Dlaczego nadmierna higiena? Bo oczywiście zmienia ona florę bakteryjną skóry. Pamiętajcie, że całkowity brak higieny nie służy naszemu zdrowiu ale także jej nadmiar jest niekorzystny.
Stres – większość osób chorych potwierdza zależność nasilenia się objawów choroby pod wpływem stresu. Warto abyś nauczył się bardziej odpowiedniej reakcji na stres. Zacznając walkę z łuszczycą – zacznij od jelit. Tutaj kluczem jest probiotykoterapia – bardziej Bifidobaterium np. Allines, do tego kwas masłowy – np. Debutir lub Allines znów. Czasem może przydać się laktoferyna lub colostrum – jednak nie przy alergii na mleko!!! Konieczne będą też prebiotyki – inulina, błonnik pochądzacy z roślin.
Kolejny punkt to przeciwzapalna dieta. W diecie tej powinny królować warzywa i owoce – im wiecej kolorów, tym lepiej. Dodatkowo orzechy, nasiona, owoce morza, ryby, dobrej jakości mięsa, strączki.
Warto przebywać na słońcu i świeżym powietrzu. Ale krótko. Świeże zmiany należy chronić przed dużym słońcem, szczególnie przez długi okres czasu. Natomiast też nie należy całkowicie rezygnować z kąpieli słonecznych.
Owoce i warzywa, koniecznie świeże, a do tego duże ilości wody to podstawa dobrej diety. Całe jedzenie powinno być możliwie jak najbardziej naturalne, a produkty jak najmniej przetworzone.
Dowiedziono, że w leczeniu łuszczycy pomaga dieta niskokaloryczna. Oczywiście czas jej trwania oraz dobór odpowiedniej ilości kalorii zależy od osoby i innych czynników. Warto wiedzieć jednak, że mniej kalorii w diecie zazwyczaj oznacza mniejszy stan zapalny. A w kontekście łuszczycy udowodniono pozytywny wpływ takiego narzędzia. Ucięcie kalorii nawet na poziomie 5-10% pozwoli zredukować objawy. Być może należy przemyśleć okresowe, lecznicze głodówki.
Coraz więcej doniesień i prac naukowych pokazuje zasadność stosowania diety bezglutenowej w łuszczycy. Zacznij poszukiwania od badań na celiakię. A potem sprawdź czy dieta bezglutenowa przynosi pożądane rezultaty.
Pamiętaj o antyoksydantach – w diecie umieszczaj całą paletę kolorowych warzyw i owoców ale także orzechów, nasion czy pestek.
Wyrównaj poziom witaminy D3! Zbadaj 25OHD3 i doprowadź do minimum 40-50 jednostek normy.
Kolejna zaskakująca kwestia to odpowiedni poziom witaminy B12 we krwi oraz komórkach. Zbadaj poziom z krwi i wyrównaj do około 500-600 jednostek normy jako optimum. Jeśli masz z tym problem i witamina ta nadal nie wzrasta możesz pokusić się o zbadanie HOLO-TC lub kwasu MMA z moczu, które pokazują aktywną formę witaminy B12. Tutaj jednak polecam suplementacje formami metylowanymi np. z firmy Now Foods, Jarrow czy Allines.
Pij dorej jakości tran lub przyjmuj kwasy omega-3 EPA i DHA – około 1g tych kwasów dziennie! Działają silnie przeciwzapalnie. Możesz skorzystać też z ALA, które znajdziesz w oleju lnianym.
Dodaj do diety olej z wiesiołka i ogórecznika – bogactwo polifenoli i związków p/zapalnych!
Popracuj nad nawodnieniem i wysypaniem się. Powyższe porady w 80% przypadków pomogą poradzić sobie z łuszczycą. Potrzebna jest jednak konsekwencja i cierpliwość. Ważne są też odpowiednie kosmetyki i pielęgnacja skóry z zewnątrz. Badania pokazują również pozytywny wpływ kurkumy oraz kurkuminy – oczywiście w odpowiednich dawkach – post na ten temat już był.
– Oliwa z oliwek – zewnętrznie jak i wewnętrznie.
– Ale także olej z wiesiołka, który zawiera przeciwzapalne kwasy omega-6 GLA.
Ktoś tu wygrał z łuszczycą?
1) Hanna Wolska, Łuszczyca i choroby z jej kręgu, [w:] Maria Błaszczyk-Kostanecka, Hanna Wolska, Dermatologia w praktyce, Warszawa 2009, s. 126.
2) Jacek Szepietowski, Zygmunt Adamski, Grażyna Chodorowska, Wiesław Gliński, Andrzej Kaszuba, Waldemar Placek, Lidia Rudnicka, Adam Reich, Prace specjalne: Leczenie łuszczycy zwyczajnej – rekomendacje ekspertów Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Część I: łuszczyca łagodna, łuszczyca wieku dziecięcego. Przegląd Dermatologiczny 2012, nr 99, s. 83–96.
Zainteresował Cię artykuł?
Poszerz swoją wiedzę o wybrane produkty z naszego sklepu – solidna dawka praktycznej wiedzy!
