Coś tam sobie robisz i nagle w głowie pojawia się myśl: „o matko, ale mam ochotę na….”. Zaczyna się. Świdruje Ci to myśli i wraca jak natrętna mucha. Ale nie, przecież masz silną wolę. Nie sięgniesz po to i koniec. Czas mija, a w głowie ciągle „zjem/nie zjem”, „wypiję/nie wypiję”.
Zaczynasz szukać „zdrowszego” odpowiednika. Takiego przyswoisz bez wyrzutów sumienia, tylko jakoś to nie to. Wiesz, że zakazany owoc kusi dużo bardziej. Tak mamy skonstruowany mózg, że on nie rozumie słowa „NIE”. Tak jak w tych słynnych zadach o tym, żeby nie myśleć o różowym słoniu.
I jasne zdarzy się wygrać tym „NIE”, są tacy, którzy wciąż toczą takie walki i są dumnymi zwycięzcami podczaszkowych wojen toczonych o powstrzymanie się od pokusy. I brawo. A gdyby tak spróbować inaczej?
Możesz spróbować stwierdzenia, w które mózg z dużą dozą prawdopodobieństwa uwierzy i uzna za sensowny argument. A gdyby tak powiedzieć sobie? Ej, a co jeśli jutro, albo pojutrze najdzie mnie jeszcze większa ochota i znowu zrobię sobie odstępstwo? Przecież mogę to zjeść, tylko czy na pewno muszę to zrobić dzisiaj? I wrzuć to do poczekalni. Taką metodą kolejnego dnia albo faktycznie sięgniesz po to, co Cię tam okrutnie dręczy, albo zwyczajnie w ferworze spraw zwyczajnie zapomnisz o tym.
To na czym się skupiamy „rośnie” więc, jeśli stymulujesz się tą ciągłą walką myśli o zjedzeniu czegoś „niedozwolonego” Cię nie opuszczą. Jednak kiedy odpuścisz na 90% przypomni Ci się długo po czasie, że ostatnio miałaś/miałeś piekielną ochotę na „COŚ”.
Zastosuj u siebie i daj znać jak się sprawdza, u mnie niemal w 100%. Nie musisz zjeść, ani wypić tego dzisiaj.
Zainteresował Cię artykuł?
Poszerz swoją wiedzę o wybrane produkty z naszego sklepu – solidna dawka praktycznej wiedzy!
