Miłość, a hormony i neuroprzekaźniki, czyli co się dzieje w organizmie podczas zakochania.
Z psychologicznego punktu widzenia możemy wyróżnić 3 fazy miłości, a co się dzieje w każdej z faz pod względem hormonalnym i przekaźnictwa nerwowego? W każdej z faz przeważa określona pula substancji aktywnych.
Faza I – Pożądanie
- Testosteron
– Zazwyczaj utożsamiany jest z męskością, siłą, agresją, lecz jest to myślenie oparte na stereotypach – bowiem testosteron odgrywa ważną rolę w organizmie zarówno mężczyzny, jak i kobiety.
– W tej fazie jego poziom maleje – wiąże się to z tym, że testosteron naturalnie wzmaga chęć poszukiwania partnera. Co ciekawe poziom testosteronu w tej fazie maleje tylko u tych mężczyzn, którzy chcą się zaangażować w związek. - Estrogen
– Estrogeny nazywane są hormonami żeńskimi.
– W tej fazie jego poziom wzrasta zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn.
– Jest odpowiedzialny m.in za odczuwanie pożądania wobec osoby ukochanej. - Kortyzol
– Potocznie nazywany “hormonem stresu”.
– Jego poziom wzrasta – można powiedzieć, że faza zakochania jest pewnym stresorem dla organizmu, co często odczuwamy w postaci silniejszego pocenia się, drżenia rąk, czy drżenia głosu przy osobie, która nam się podoba.
Faza II – Przyciąganie
- Serotonina
– Neuroprzekaźnik odpowiadający m.in. za nastrój, pamięć, koncentrację i sen.
– Jej poziom w tej fazie obniża się, czego dowodem jest m.in. zwiększona chęć aktywności seksualnej (duże stężenie serotoniny obniża ją).
– Może pojawić się obsesyjne myślenie o osobie ukochanej, pogorszenie koncentracji, “bujanie w obłokach”. - Dopamina
– Neuroprzekaźnik odpowiedzialny za odczuwanie szczęścia, satysfakcji i przyjemności.
– Stymulowany jest układ nagrody.
– Powoduje powstawanie pozytywnych skojarzeń z osobą ukochaną. - Noradrenalina
– Jest wydzielana w zwiększonej ilości w odpowiedzi na stresor, jakim jest zakochanie.
– Odpowiada za pamięć emocjonalną.
– Może powodować obniżenie apetytu i bezsenność.
– Po poradzeniu sobie ze stresorem, jakim jest faza pożądania i przechodzeniu w fazę III, jej poziom obniża się, a wzrasta poziom dopaminy i oksytocyny.
Faza III – Przywiązanie
- Oksytocyna
– Potocznie nazywany hormonem więzi.
– Pomaga w zawiązaniu i utrzymaniu relacji.
– Jej wydzielanie zwiększa się podczas obcowania z partnerem / partnerką (np. podczas przytulania, dotyku).
– Zwiększa zaufanie i poczucie bliskości.
– Wysoki poziom oksytocyny -> niższy poziom estrogenu, dopaminy i noradrenaliny.
– Niski poziom oksytocyny występuje u osób bez zdolności do tworzenia trwałych relacji. - Wazopresyna
– Pojawia się wraz z oksytocyną, w momencie kiedy spotkaliśmy osobę, z którą chcemy stworzyć stały związek i będziemy zacieśniać więzi między sobą.
Zainteresował Cię artykuł?
Poszerz swoją wiedzę o wybrane produkty z naszego sklepu – solidna dawka praktycznej wiedzy!